Muziekgeschiedenis van 29 Januari

John Martyn overlijdt op 29 Januari 2009. John Martyn wordt op 11 September 1948 geboren als Iain David McGeachy. De zanger/gitarist is in de jaren zeventig een groot vernieuwer van de Britse folk-scene. Kenmerkend zijn vooral zijn hoge ijle stem en de jazzy timing in zijn gitaarspel. John Martyn wordt eind jaren zestig ontdekt door Chris Blackwell, oprichter van het Island-label. Island is dan een klein label waar onder anderen ook Martyns vriend Nick Drake zijn platen uitbrengt. John Martyn maakt zijn eerste album in 1967 en zijn laatste in 2004. John Martyn is te eigenwijs om zich in één genre te laten vangen. Hij vervormd zijn gitaar met echoplex en fuzzbox tot het klinkt als geblubber. Zijn bekendste album is Solid Air (1973). Daarop staat het nummer May You Never, dat later gecoverd wordt door Clapton en de Ierse rockgroep U2 geinspireerd zou hebben. Zijn plaat One World (1977) die hij samen maakt met reggae-producer Lee "Scratch" Perry, wordt door sommigen beschouwd als voorloper van de triphop. Vanaf begin jaren zeventig werkt hij samen met zijn toenmalige vrouw Beverley. Over hun scheiding maakt hij later de plaat Grace And Danger (1980) die zo somber is dat labelbaas Blackwell het verschijnen een jaar heeft tegengehouden. Voor Martyn zelf is Grace And Danger, waar het drumwerk wordt gedaan door Phil Collins, het hoogtepunt uit zijn oeuvre, een "dagboek" noemt hij het. In deze periode raakt Martyn aan de drank en drugs, maar de muziek laat hij nooit los; elke paar jaar verschijnt er een nieuwe plaat. In 2006 wordt bij Martyn een been geamputeerd, als gevolg van een opengebarsten cyste. Hij beland in een rolstoel, maar treed nog steeds op. Op het carriereoverzicht, Ain't No Saint (2008), is ook op liveopnamen te horen hoe bijzonder John Martyns eigenzinnige, organische klanken zijn. Enkele weken voor zijn overlijden wordt Martyn nog geridderd door koningin Elizabeth van Engeland (OBE). John Martyn is 60 jaar geworden.

The Who staat op 29 Januari 1967 in het prestigeuze Saville Theatre in Londen. The Who is net in zee gegaan met Brian's Epstein's NEMS Enterprises als hun nieuwe boekingskantoor. Het optreden in The Saville Theatre is in het kader van een Soundarama presentatie. Ook Jimi Hendrix is op het laatste moment aan de Soundarama toegevoegd. Voor het optreden gaat het gerucht rond dat The Who het hele gebouw gaat slopen. Nancy Lewis van het Saville Theatre heeft uit voorzorg de brandweer gewaarschuwd. De show begint met een optreden van The Koobas, daarna speelt Jimi Hendrix en dan The Who. Journalist Chris Welch schrijft in de Melody Maker van 4 Februari 1967 het volgende over de show: "The Who is as wild and unpredictable as ever. They played their best for months". En over de vraag of Jimi Hendrix of The Who het beste was schrijft Welch: "It was a close battle, and fans will be arguing about the winner. Either way, two of Britain's most exciting groups thrilled the crowd with hard-hitting sights and sound".


U2 dient op 29 Januari 2002 formeel een klacht in tegen het plan om de Hanover Quay Recording Studio in Dublin te slopen. De DDDA (The Dublin Docks Development Authority) heeft de plek nodig om de haven te kunnen uitbreiden. De advocaat van U2, An Board Pleanala, noemt de studio gezichtsbepalend voor de omgeving en voert aan dat U2 er vier albums heeft opgenomen, en nu bezig is met een nieuw album.

Op 29 Januari 1942 gaat op BBC Radio het programma Desert Islands Discs van start. Presentator is Roy Plomley (foto), die het programma ook bedacht heeft. In Desert Island Discs moeten gasten acht albums kiezen die ze mee zouden nemen naar een onbewoond eiland. Desert Island Discs groeit uit tot het langstlopende programma van de BBC, en verdient daarmee een plaats in het Guiness Book Of Records. Na het overlijden van Roy Plomley in 1985 neemt Michael Parkinson de presentatie over, Vanaf 1988 is Sue Lawley de presentatrice. Desert Island Discs heeft gedurende de jaren vele prominente gasten mogen ontvangen, waaronder de laatste vijf Prime Ministers van Engeland (hoewel John Major vanuit zijn kantoor aan het programma meedeed), Noel Coward, Dame Judi Dench, John Malkovich, Prinses Margaret, George Clooney, Stephen Hawking en Rowan Williams de Aartsbisschop van Canterbury. De muziek waar Desert Island Discs altijd mee begint is het nummer By The Sleepy Lagoon van Eric Coates.


Marc Almond staat op 29 Januari 1989 op de eerste plaats van de Engelse hilijst met Something's Gotten Hold Of My Heart. Het nummer is geschreven door Roger Greenaway en Roger Cook, en in 1967 al opgenomen door Gene Pitney. Op de single van de ex-zanger van Soft Cell zingt Gene Piney ook zelf mee. In Nederland komt Something's Gotten Hold Of My Heart op 28 Januari 1989 tot een vijfde plaats.

Op 29 Januari 1972 geeft Alquin voor het eerst onder deze naam een concert in Paradiso in Amsterdam. Alquin ontstaat wanneer drummer, zanger Job Tarenskeen, saxofonist Ronald Ottenhof en toetsenist Dick Franssen eind jaren 60 van de vorige eeuw op amateurbasis een rhythm & blues-trio oprichten. In Maart 1970 treden gitarist Ferdinand Bakker en bassist Hein Mars toe. De groep heet dan nog Threshold Fear en geniet een toenemende populariteit in het Delftse studentenmilieu. Naar de naam van een oud Delfts klooster, waarvan een gedeelte als repetitieruimte dienst doet, wordt de naam veranderd in Alquin. Veelbelovende demo's leveren Alquin een contract op met de platenmaatschappij Polydor. Hun debuut-LP Marks wordt geproduceerd door Hans Oosterhout, en verschijnt eind 1972.

Het driedubbele album The Concert For Bangladesh komt op 29 Januari 1972 op nummer 1 in Engeland. Het concert is opgenomen op 1 Augustus 1971 in Madison Square Garden in New York. Naast organisator George Harrison zelf zijn er optredens van ondermeer Ravi Shankar, Bob Dylan, Leon Russell, Badfinger, Eric Clapton en Ringo Starr op. Behalve geluidsopnamen, wordt er ook een film van het concert gemaakt. De totale opbrengst van ruim 11 miljoen dollaris bestemd voor de noodlijdende bevolking van Bangla Desh. Het succes van het Concert For Bangla Desh wordt maandenlang in gevaar gebracht door een rechtsgeschil achter de schermen, dat de uitbetaling aan het Bangla Desh Hulp Fonds van het bijeen gebrachte geld ophoudt. Uiteindelijk moet het door het hooggerechtshof in Londen worden opgelost. Het concert in Madison Square Gardens te New York is het eerste succesvolle liefdadigheids superster rockconcert dat de weg vrij maakt voor oa Live Aid in de jaren 80.

De Australische groep Men At Work komt op 29 Januari 1983 op de eerste plaats in de hitlijst in Engeland met het nummer Down Under. Tegelijkertijd komt het album Business As Usual op nummer 1 in de Engelse albumlijst. In Amerika staat Men At Work dan ook al op nummer 1 in zowel de singles als albumlijst van Billboard. De laatste artiest die dit ook gelukte is Rod Stewart in 1971 met het album Every Picture Tells A Story en de single Maggie May.

Jerney Kaagman, directeur van organisator Buma Cultuur, maakt op 29 Januari 2008 bekend dat Ilse DeLange (foto) een Gouden Harp krijgt. Ook saxofoniste Candy Dulfer en DJ Tiesto worden met de prestigieuze prijs onderscheiden. Zij krijgen de oeuvreprijs voor hun belangrijke bijdrage aan de Nederlandse muziek. De Gouden Harpen behoort tot de belangrijkste muziekprijzen van Nederland. De Gouden Harpen worden op 5 Maart 2008 tijdens het jaarlijkse Harpen Gala te Bussum uitgereikt. Ook de Zilveren Harpen worden dan uitgereikt. Deze aanmoedigingsprijzen zijn in 2008 voor jazz-zanger Wouter Hamel, het Volendamse trio 3JS en het hiphopduo The Opposites. Op de gala-avond in Bussum wordt tevens de Exportprijs uitgereikt. De Exportprijs is voor de artiest die het voorafgaande jaar de meeste albums en andere geluidsdragers in het buitenland heeft verkocht en daarmee internationaal de meest succesvolle Nederlandse artiest is. Naast winnaar van een Gouden Harp is de Exportprijs voor DJ Tiesto.


The Glen Campbell Goodtime Hour wordt op 29 Januari 1969 door CBS voor het eerst op de Amerikaanse televisie uitgezonden.

Op 29 Januari 1979 opent de zestienjarige Brenda Spencer vanuit haar slaapkamerraam, het vuur op het schoolplein van de Grover Cleveland Elementary School in San Diego. Burton Wragg (Rector van de school) en Mike Suchar (concierge) komen om het leven. Acht leerlingen en een politieagent raken gewond. Het duurt uren voordat Brenda Spencer wordt gearresteerd. Op de vraag waarom zij het heeft gedaan, antwoordt Brenda: "I don't like Mondays". Brenda Spencer wordt tot 25 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Haar uitspraak inspireert Bob Geldof, de zanger van The Boomtown Rats, tot het schrijven van I Don't Like Mondays. De single wordt op 13 Juli 1979 in Engeland uitgebracht, en staat vanaf 4 Augustus 1979 vier weken op de eerste plaats. In Nederland bereikt I Don't Like Mondays de tweede plaats. In April 2001 verklaart Brenda Spencer in een aanvraag voor vervroegde vrijlating dat zij zich verantwoordelijk voelt voor de vele schietincidenten op scholen na haar daad in 1979. : "I know saying I'm sorry doesn't make it all right," I wished it had never happened. With every school shooting, I feel I'm partially responsible. What if they got their idea from what I did?" aldus Brenda Spencer. Ook wordt tijdens de zitting duidelijk dat Brenda Spencer jarenlang door haar vader sexueel misbruikt en mishandeld is. "I've never talked about it before. I had to share my dad's bed 'til I was 14 years old." De 36 jarige Brenda Spencer verteld verder dat het geweer een kertskado van haar vader was. "I had asked for a radio and he bought me a gun. I felt like he wanted me to kill myself." Het verzoek tot vervroegde vrijlating wordt afgewezen.

David Dundas komt op 29 Januari 1977 op nummer 25 binnen in de Nederlandse Top 40 met het nummer Jeans On. Deze single bereikt op 12 Februari 1977 eem 19e plaats als hoogste notering. David Dundas heeft dit succes voornamenlijk te danken aan de reclamecampagne van Brutus Jeans. Samen met Roger Greenaway schrijft Dundas in 1976 de tekst en de muziek hiervoor. David Dundas is zelf de zanger van het televisiespotje. In Engeland komt veel vraag naar het melodietje. David Dundas en Roger Greenaway besluiten dan maar om er een commerciele single van te maken. Brutus Jeans wordt voor de single veranderd in Jeans On. In de Britse hitparade bereikt Jeans On in Augustus 1976 de derde plaats. De opvolger Another Honeymoon blijft in april 1977 op 29 steken.

Orkestleider en componist Rogier van Otterloo overlijdt op 29 Januari 1988 aan de gevolgen van kanker. Rogier van Otterloo wordt op 11 December 1941 in Bilthoven geboren als oudste zoon van de wereldvermaarde dirigent en componist Willem van Otterloo, de latere chef-dirigent van het Haagse Residentie Orkest. In 1955, op veertien jarige leeftijd speelt Rogier al drums in de Orion Jazz Band en in 1958 begint hij als pianist met o.a. klasgenoot Edwin Rutten zijn eigen Gold Coast Combo. Vanaf het 1966 wordt Rogier van Otterloo pianist bij het Lurelei Cabaret (met Jasperina de Jong, Eric Herfst, Gerard Cox en Marjan Berk). De muziek bij de liedjes Broekje In De Branding, God Is Niet Dood en Wij Zijn De Jongeren zijn door van Otterloo gecomponeerd. In de jaren 70 is Rogier van Otterloo erg succesvol met zijn bijdrage als orkestleider aan het Grand Gala du Disque Populair. Maar het meest bekend wordt hij toch als de succesvol componist van muziek bij flims als: Turks Fruit, Soldaat Van Oranje, Keetje Tippel, Grijpstra En De Gier, Help De Dokter Verzuipt en Juliana 70. Op 1 September 1980 wordt Rogier Van Otterloo benoemd tot chef-dirigent van het Metropole Orkest, waarmee hij Dolf van der Linden opvolgt die het orkest in 1945 heeft opgericht. In 1986 wordt bij van Otterloo kanker geconstateerd. Met nog meer inzet dan tevoren blijft hij doorwerken. Rogier Van Otterloo is 46 jaar geworden. In Oktober 2003 verschijnt Verzameld Werk, een box met drie cd's met een bloemlezing uit het werk van Rogier van Otterloo. Zijn zoon Thijs speelt saxofoon in het octet The Rogier van Otterloo Files. Deze groep brengt een ode aan de componist met het album Projectet (uitgebracht door Munich Records) waarop twaalf jazzy arrangementen staan van bekende composities van Rogier van Otterloo.

Op 29 Januari 1972 verlaat groep Smokey Robinson de groep The Miracles. Robinson begint aan een solo-carriere. In 1973 is Sweet Harmony zijn eerste solo-hit. The Miracles halen, zonder Smokey Robinson, in 1975 met Love Machine nog één keer de top van de Billboard Hot 100. In Mei 1981 staat Smokey Robinson op nummer 1 in Engeland met het nummer Being With You, wat in Nederland slechts tot een notering in de tipparade komt. Smokey Robinson is vanaf 1985 tot aan de verkoop aan platenmaatschappij MCA in 1988 vice-president van Motown Records. In 1988 wordt hij geintroduceerd in de Rock And Roll Hall Of Fame.

Grand Funk Railroad neemt op 29 Januari 1974 het nummer The Loco-Motion op. Tijdens de opname's voor het album Shinin' On, in The Swamp (de thuisstudio van zanger/gitarist Mark Farner), zingt de groep voor de groep een paar regels van The Loco-Motion, om daarna lachend van hun stoel te vallen. Behalve producer Todd Rundgren, die in een seconde de mogelijkheden ziet: "That's great! you have to record it for the album". Dezelfde dag nog wordt er contact gezocht met de uitgeverij van het nummer, en s'avonds wordt The Loco-Motion binnen een uur opgenomen. "Everybody was laughing through it because it was such a freaky thing to do. The recording took about an hour. I remember i used to dance to it with my sister at contests in my home town. I love old tunes. When i'm listening to music i only listen to old stuff", aldus Mark Farner. Drummer Don Brewer heeft een andere mening: "The only reason we did Loco-Motion is that we were goofin' around with it in the studio. It's not where we're at. We're not trying to tevive fifties rock". The Loco-Motion, met op de B kant het nummer Destitute & Losin' staat vanaf 9 Maart 1974 twee weken op de eerste plaats van The Billboard Hot 100. The Loco-motion, geschreven door Gerry Goffin en Carole King, is op 5 November 1988, het eerste nummer ooit wat in drie verschillende versies de Amerikaanse Top 5 haalt, wanneer Kylie Minogue een vierde plek haalt met de single. The Loco-Motion is eerder een Nr 1 hit geweest voor de originele uitvoering van Little Eva (1962) en een nummer 1 hit voor Grand Funk Railroad (1974).

Op 29 Januari 2009 overlijdt de Amerikaanse altsaxofonist, componist en arrangeur Hank Crawford. Bennie Ross (Hank) Crawford Junior wordt op 21 December 1934 in Memphis, Tennessee geboren. Op 9-jarige leeftijd begint hij met pianolessen en begeleid kort daarop al het plaatselijke kerkkoor. De altsaxofoon komt in zijn leven wanneer zijn vader op zekere dag met het instrument thuis komt. Charlie Parker, Louis Jordan, Earl Bostic en Johnny Hodges zijn zijn grote voorbeelden. In 1958 wordt Hank Crawford toegelaten tot de Tennessee State University in Nashville, Tennessee. Hier wordt hij als alt- en baritonsaxofonist lid van The Tennessee State Jazz Collegians. Ook formeerd hij zijn eigen rock & rollband; Little Hank & The Rhythm Kings. Hank Crawford wordt dan ontdekt door Ray Charles, die in de saxofonist veel gelijkenis ziet met de legendarische Hank O'Day. Crawford wordt Ray Charles' bandleider tot 1963. De twee maken ondermeer de albums Ray Charles At Newport (1958), What'd I Say (1959) en Ray Charles In Person (1959). Van 1960 tot 1970 maakt Crawford twaalf albums voor Atlantic Records. Hij brengt pre-crossover hits uit als Misty, The Pepper, Skunky Green en Whispering Grass. Daarnaast schrijft hij arrangementen voor o.a. Etta James en Lou Rawls. Hank Crawford is 74 jaar geworden.

Op 29 Januari 2007 bepaalt het Openbaar Ministerie in Amsterdam dat Madonna niet wordt vervolgd. SGP-jongeren hebben aangifte tegen de Amerikaanse zangeres gedaan wegens godslastering en belediging tijdens haar concerten in September 2006 in de Amsterdam Arena. Tijdens haar vertolking van Live To Tell hangt Madonna met een doornenkrans op haar hoofd aan een enorm kruis vol kristallen. Hiermee wil Madonna de aandacht vestigen op de miljoenen kinderen in Afrika die leven zonder zorg, hoop en medicijnen. Tijdens deze act zijn er dan ook foto's te zien van Afrikaanse kinderen.


Stevie Nicks treedt op 29 Januari 1983 bij zonsopgang in de tuin van haar huis in Los Angeles in het huwelijk met Kim Anderson. Anderson werkt als promotor bij Nicks haar platenmaatschappij Warner Brothers. Het huwelijk tussen Anderson en de zangeres van Fleetwood Mac duurt slechts één jaar.


Op 29 Januari 1996 weigert Garth Brooks tijdens de uitreiking van de American Music Awards de Favorite Overall Artist Award in ontvangst te nemen. Volgens de country zanger moet deze prijs naar Hootie & The Blowfish. Volgens Brooks hebben zij in 1995 meer voor de muziekindustrie betekend dan hijzelf.

Cliff Richard staat op 29 Januari 1986, samen met gitarist Hank Marvin (The Shadows) in de studio in Londen. Samen met de cast van de BBC serie The Young Ones, (Rik Mayall (Rick), Adrian Edmonson (Vyvyan), Nigel Planer (Neil) en Christopher Ryan (Mike) wordt in het kader van de jaarlijkse Comic Relief-actie van de BBC een nieuwe versie opgenomen van het nummer Living Doll. In de week van 15 Maart 1986 wordt de single in Engeland uitgebracht, de opbrengst gaat naar kansarme kinderen. Living Doll bereikt op 29 Maart 1986 de eerste plaats in de Engelse hitparade. Het is de tweede keer dat Living Doll de lijst aanvoert. De originele versie van Cliff Richard & The Shadows heeft in 1959 zes weken bovenaan gestaan. In Nederland staat Living Doll van Cliff Richard & The Young Ones vanaf 19 April 1986 vier weken op de eerste plaats.

The Who is op 29 Januari 1965 voor het eerst te zien in het populaite televisie programma Ready Steady Go!. De opname van deze show vinden plaats in de Kingsway Studios in Holborn, Londen. Het is manager Kit Lambert op het laatste moment gelukt, na een felle discussie met de producente van de show, Vicky Wickham, om The Who in het programma te krijgen. Kit Lambert heeft er ook voor gezorgdt een groot aantal die hard fans van The Who, die bekend staan als The 100 Faces, bij de opname aanwezig zijn. The Who speelt het nummer I Can't Explain. Andere bands die tijdens deze aflevering van Ready Steady Go! optreden zijn The Animals, The Hollies, Donovan, Ron and Mel, Elkie Brooks, Goldie and The Gingerbreads, Rick and Sandy en Rhythm and Blues Inc.


Allen Klein wordt op 29 Januari 1971 in New York veroordeeld voor belastingontduiking. Na de dood van Brian Epstein in 1967 is Klein enige tijd de zaakwaarnemer van John Lennon, George Harrison en Ringo Starr. Ook is Allen Klein enige tijd manager van The Rolling Stones.

Nadat in November 2004 bij hem leverkanker is ontdekt overlijdt Eric Griffiths op 29 Januari 2005 aan de gevolgen van deze ziekte. Eric Griffiths wordt op 31 Oktober 1940 in Denbigh, Noord Wales geboren, en is samen met John Lennon de oprichter van The Quarrymen. In 1958 stapt hij uit deze groep. Zijn mede-bandleden John Lennon, Paul McCartney en George Harrison worden later wereldberoemd als The Beatles. Sinds 1997 treedt Eric Griffiths weer met enkele oud-leden op als The Quarrymen. Eric Griffiths is 64 jaar geworden.

Huddie William Ledbetter wordt op 29 Januari 1889 bij Mooringsport in Louisiana geboren. Zijn geboortejaar staat niet voor 100% vast en varieert van 1885 tot 1901. Ledbetter groeit uit tot een legendarische folkblues-zanger annex -gitarist. Leadbelly behoort tot de eerste generatie zwarte artiesten uit de Verenigde Staten die hun muziek op de plaat weten vast te leggen. In de periode 1933- 1948 maakt hij, aanvankelijk alleen voor het culturele schatbewaardersinstituut Library Of Congress, maar vanaf 1940 ook voor meerdere platenlabels, waaronder het roemruchte Folkways Records, meer dan 400 opnamen, die gedeeltelijk onuitgebracht blijven. Zijn muziek is een doorsnee van wat er rond 1900 aan zwarte muziek wordt gemaakt. Zijn enorme repertoire wordt naast de gebruikelijke blues gevormd door cajun, worksongs, ballades, spirituals en dansnummers. Folklorist John Lomax is als werknemer van de Library Of Congress verantwoordelijk voor de ontdekking van Leadbelly, wanneer hij hem in 1933 tijdens veldwerk aantreft in de staatsgevangenis van Louisiana, Leadbelly zit een starf uit vanwege moord, na een man over een vrouw. Hij is het ook die Leadbelly introduceert bij het blanke publiek, gepresenteerd als moordenaar, Demon en King Of The Twelve-String Guitar. De invloed die Leadbelly dank zij deze promotie op de blanke folkmuziek heeft, is groot en werkt lang na (Skiffle, Bob Dylan) Leadbelly maakt na zijn vrijlating in 1940 ook deel uit van The Headline Singers, samen met Woody Guthrie en het latere bluesduo Sonny Terry en Brownie McGhee. In 1948 moet hij een Europese tournee inkorten wegens ziekte, waaraan hij een jaar later, op 6 December 1949 overlijdt. Hoe oud Leadbetter geworden is hangt af van zijn geboortejaar.


De film Titantic beleeft op 29 Januari 1998 in het Tuschinski Theater in Amsterdam haar Nederlandse premiere. De Amerikaanse acteur Leonardo Di Caprio is bij deze premiere aanwezig. Samen met de Britse actrice Kate Winslet speelt hij de hoofdrol in Titantic. De film is tijdens het internationale filmfestival in de Japanse hoofdstad Tokio op 1 November 1997 in wereldpremiere gegaan. Titantic, die over de ondergang van het 270 meter lange passagiersschip op 14 April 1912 gaat, is geregisseerd door James Cameron. Van de soundtrack wordt My Heart Will Go On, gezongen door Celine Dion, op single uitgebracht. My Heart Will Go On komt op 7 Februari 1998 op nummer 21 binnen in de Nederlandse Top 40, en staat vanaf 21 Februari 1998 tien weken op de eerste plaats.


De Ierse gitarist Henry McCullough gaat vanaf 29 Januari 1972 bij Wings, de groep van Paul McCartney, spelen. Hij is ondermeer te horen op My Love waarin hij de gitaarsolo voor zijn rekening neemt. Tijdens de sessie's in Abbey Road waar Wings aan het opnemen is, is ook Pink Floyd een deur verder bezig aan het album Dark Side On The Moon. Wanneer Henry McCullough even tijd heeft, levert hij een gesproken bijdrage aan het album van Pink Floyd. Vlak voor de opnamen van Band On The Run, in Augustus 1973, stapt Henry McCullough uit Wings. Henry McCullough speelt daarna ondermeer met Roy Harper, Marianne Faithfull, Ronnie Lane, Donovan, Frankie Miller, Eric Burdon, Viola Wills en Spooky Tooth.

In het St. Joseph's Medical Center in Burbank in Californie overlijdt op 29 Januari 1992 bluesgitarist en zanger Willie Dixon aan een hartstilstand. Willie James Dixon wordt geboren op 1 Juli 1915 in Vicksburg in Mississippi, en begint zijn carierre in het kerkkoor van Vicksburg. In 1937 verhuist de familie Dixon naar Chicago. In deze stad raakte Willie Dixonj bekend met de speciale wijze waarop bluesmuzikanten bas spelen. Als basgitarist speelt Dixon ondermeer bij Chuck Berry, Bo Diddley, Muddy Waters. Aanvankelijk speelt Dixon akoestisch, maar later gebruikte hij een elektrische Fender. Met zijn "lopende" baslijn legt Dixon de basis voor de ontwikkeling van de stadsblues. Rond 1950 verkoopt Willie Dixon zijn nummers voor dertig dollar per stuk, waardoor hij later vele duizenden dollars misloopt. Tot zijn beroemste nummers behoren onder meer: You Shook Me, Back Door Man, Little Red Rooster, I'm Your Hoochie Coochie Man, I Just Wanna Make Love To You en Spoonful. Nummers die door veel bands zoals: Led Zeppelin, Cream, Ten Years After, The Allman Brothers Band en Foghat worden gecoverd. De opnamen die Willie Dixon zelf opneemt van zijn nummers zijn niet zo succesvol. Willie Dixon is 76 jaar geworden.


Naar aanleiding van de arrestatie van James Brown op 28 januari 2004, besluit de burgemeester van Augusta in de Amerikaanse staat Georgia het voornemen een standbeeld op te richten voor de zanger op 29 Januari 2004 op de lange baan te schuiven. De 71-jarige Godfather Of Soul wordt beschuldigd van het mishandelen van Tomi Rae Brown, zijn vrouw. James Brown wordt op 29 Januari 2004 op vrije voeten gesteld. Hij acht zichzelf niet schuldig. De rechter kan James Brown veroordelen tot een gevangenisstraf van dertig dagen en een boete van 400 euro. James Brown is opgegroeid in Augusta. De burgemeester van de stad wacht de rechtszaak af voordat hij akkoord gaat met de oprichting van een standbeeld voor de zanger. "Dit is iets wat absoluut niemand heeft kunnen voorzien. Het is buitengewoon verontrustend. Wij moeten afwachten hoe deze zaak zich verder ontwikkelt", aldus de burgervader.


Mary Wilson raakt op 29 Januari 1994 betrokken bij een ernstig auto ongeluk. De jeep van de Supremes zangeres raakt op de snelweg bij Barstow in Californie een hectometerpaal en slaat over de kop. Mary Wilson loopt slechts een paar schaafwonden op. Haar viertienjarige zoon komt echter om het leven.

Na de slecht verlopen vlucht van Sydney naar Melbourne op 28 Januari 1968 staat The Who een dag later, op 29 Januari 1968 in de Town Hall in Auckland in Nieuw-Zeeland voor twee optredens. Pete Townshend is nog steeds kwaad, en loopt publiekelijk te verkondigen nooit meer naar Australie te gaan. "The final humiliation came when the police turned up at the airport. We were victims, the crew set out to humiliate us and they succeed". Tijdens de eerste voorstelling zijn er voortdurend problemen met het geluid en de microfoons. Na het nummer Substitute zegt Roger Daltrey: "I guess they gave us these mikes because they heard we smash them up", om vervolgens de microfoon rond te slingeren en tegen de grond te laten slaan. Na Summertime Blues concludeert Pete Townshend: "It just seems pointless us continuing". Na het optreden dreigt The Who het tweede show te cancellen als er geen beter geluid komt. Uiteindelijk begint het tweede optreden met een vertraging van 45 minuten. Aan het eind van de show heeft The Who, naast een gitaar, de versterkers en het drumstel, in totaal ook nog zeven microfoons gesloopt.


Op 29 Januari 1966 komt That Day van The Golden Earrings op een 19e plaats de Nederlandse Top 40 binnen. Deze single bereikt de tweede plaats. That Day en de B-kant The Words I Need hebben zanger Frans Krassenburg, slaggitarist Peter de Ronde, drummer Jaap Eggermont, sologitarist George Kooijmans en bassist Rinus Gerritsen op 4 Januari 1966 in de Pye-studio in Londen opgenomen.

Vanaf 29 Januari 1958 ligt het nummer Tequila van The Champs in de platenwinkels. Deze uit gitarist Dave Burgess, gitarist Dale Norris, saxofonist Chuck Rio, bassist Ben Norman en drummer Gen Alden groep uit Los Angeles is vernoemd naar Champ, het paard van filmcowboy Gene Autry. Tequila komt op 24 Februari 1958 de Amerikaanse hitparade binnen. Vanaf 17 Maart 1958 staat Tequila vijf weken op de eerste plaats. Andere hits voor de groep (vrijwel allemaal instrumentals) zijn ondermeer El Rancho Rock, Too Much Tequila en Limbo Rock. De eind 1958 toegetreden leden van de groep, Jimmy Seals en Dash Crofts, worden in de zeventiger jaren bekend als het duo Seals & Crofts.


Dionne Warwick is op 29 Januari 2004 in Singapore voor een concert, wat zij in 2003 heeft moeten afzegen na het uitbreken van de SARS-epidemie. Tijdens een interview op deze dag neemt de zangeres het op voor haar collega Michael Jackson. "Ik heb hem zien opgroeien tot de icoon die hij is. Geen haar op mijn hoofd dat ook maar iets gelooft waar hij nu van wordt beschuldigd. Ik vind het volkomen onjuist zoals deze rechtszaak tegen Michael Jackson wordt gevoerd. Hem wordt groot onrecht aangedaan", meent Dionne Warwick. Michael Jackson wordt op zeven punten beschuldigd van seksueel misbruik van kinderen. Hij heeft zijn onschuld bepleit, en wordt op borgtocht vrijgelaten.

Op 29 Januari 1962 tekenen Peter, Paul & Mary een contract met Warner Brothers Records. Peter Paul & Mary zijn: Peter Yarrow ( 31 Mei 1938 in New York geboren), studeert aanvankelijk aan de Cornell University. Als zanger is hij verbonden aan het Aviv Theatre en The Negev Group. Hij wordt ontdekt door Dylan-manager/producer Albert Grossman. Paul Stookey (30 November 1937 in Birmingham, Michigan, geboren) is comediant in clubs in de Newyorkse wijk Greenwich Village en heeft voorts in een rock & roll-groep gemusiceerd. Mary Travers (7 November 1937 in Louisville, Kentucky, geboren) zingt in verschillende folkgroepen en werkt mee aan de floppende Broadway-show The Next President (met Mort Sahl). De eerste single van Peter Paul & Mary, Lemon Tree, komt op 5 Mei 1962 binnen in de Billboard Hot 100. Lemon Tree bereikt de 35ste plaats. In 1962 hebben ze hun eerste grote hit met Pete Seeger's If I Had A Hammer. Het jaar daarop scoren Peter, Paul & Mary wederom een hit en wel met Dylan's Blowin' In The Wind. In 1968 produceert Peter Yarrow de soundtrack voor de film You Are What You Eat. In 1969 maakt het folktrio een come-back met de singles Dog I Love en John Denver's Leaving On A Jet Plane. In 1971 wordt de groep ontbonden, maar in 1978 komt men weer bij elkaar. Een nadien verschenen album wordt door de muziekpers de grond ingeboord, waarna het trio er definitief mee ophoudt.


Op 29 Januari 1973 ontvangt Johnny Rivers een gouden plaat voor zijn hit Rockin' Pneumonia And The Boogie Woogie Flu. Deze single is op 7 Oktober 1972 binnengekomen in de Billboard Hot 100. Rockin' Pneumonia And The Boogie Woogie Flu bereikt een zesde plaats.


Op 29 Januari 1982 moet Gary Numan (geboren als Gary Webb) een noodlanding maken met zijn superlichte Cessna-vliegtuig. Numan komt er met een paar kleerscheuren vanaf. In 1979 heeft Gary Numan onder de naam Tubeway Army in Engeland een nummer 1-hit met Are 'Friends' Electric?. Deze single staat vanaf 30 Juni 1979 vier weken op de eerste plaats. De opvolger, Cars, brengt hij uit onder zijn eigen naam. Cars bereikt op 22 September 1979 eveneens de eerste plaats in Engeland.


In het Leicester Square Theatre in Londen gaat op 29 Januari 2002 de musical Taboo in premiere. Deze musical gaat over het leven van Boy George. Op 26 April 2003 wordt Taboo voor het laatst opgevoerd in het West End van Londen.

Op 29 Januari 2004 overlijdt Guusje Nederhorst, de echtgenote van Kane-zanger Dinand Woesthoff, aan de gevolgen van borstkanker. Barbara Augustine (Guusje) Nederhorst wordt geboren op 4 Februari 1969 in Amsterdam, en is vooral bekend van haar rol als Roos in Goede Tijden, Slechte Tijden. Eind 2000 stapt zij uit deze RTL 4-soap. Op 29 Juni 2003 krijgen Guusje en Dinand Woesthoff een zoon die zij Dean Maddy noemen. Zij zijn 17 September 2003 in Las Vegas getrouwd. Guusje Nederhorst is 34 jaar geworden. Speciaal voor Guusje schrijft Dinand Woesthoff het nummer Dreamer, met als ondertitel Gussie's Song. Dreamer wordt op 4 Februari 2004 om twaalf uur 's middags op alle Nederlandse radiostations gedraaid. Op deze dag wordt Guusje Nederhorst begraven en zou zij 35 jaar zijn geworden. Dreamer (Gussie's Song) wordt op 11 Februari 2004 op single uitgebracht. De opbrengst gaat naar KWF Kankerbestrijding. Dreamer (Gussie's Song) komt op 21 Februari 2004 binnen op de eerste plaats van de Nederlandse Top 40. De totale opbrengst van de single is 273.377,38 euro. Dit bedrag wordt door Dinand Woesthoff in Januari 2005 aan KWF Kankerbestrijding overhandigd. Het album Fearless, dat ook opgedragen is aan Guusje Nederhorst, komt op 28 Mei 2005 op de eerste plaats van de Mega Album Top 100 binnen, en blijft daar twee weken staan


Vanaf 29 Februari 1982 ligt Poison Arrow van ABC in de platenwinkel. Poison Arrow is geproduceerd door Trevor Horn. De single komt op 20 Februari 1982 binnen in de Britse hitparade, en bereikt de zesde plaats. In Nederland bereikt Poison Arrow de dertiende plaats in de Top 40.


Jim Dale presenteert op 29 Januari 1966 een nieuwe aflevering van het televisieprogramma Thank Your Lucky Stars. Dale ontvangt ondermeer The Walker Brothers, The Migil Five, The Fortunes, Danny Williams en Jackie Trent. Thank Your Lucky Stars wordt uitgezonden door de Britse commerciele omroep ABC.


Muziek Jarige Op 29 Januari

1889: Leadbelly (Hurrdi William Ledbetter) - Blues Muzikant USA († 6 Dec 1949)
1933: Sacha Distel - Zanger Frankrijk († 22 Juli 2004)
1938: James Jamerson - The Funk Brothers Bas († 1 Aug 1983)
1943: Mark Wynter - Zanger Engeland
1944: Andrew Loog Oldham - Manager Rolling Stones
1947: David Byron - Uriah Heep Zanger († 28 Feb 1985)
1952: Tommy Ramone (Erdélyi Tamás) - The Ramones Drums
1953: Louie Perez - Los Lobos Drums
1954: Rob Manzoli - Right Said Fred Zanger
1956: Amii Stewart - Zangeres USA
1961: Eddie Jackson - Queensryche Bas
1961: Pauline Henry - The Chimes Zangeres
1962: Marcus Verne - Living In A Box
1964: Roddy Frame - Aztec Camera Zanger/Gitaar
1968: Richard Battersby - The Wildhearts Drums
1976: Belle Perez (María Isabel "Belle" Pérez Cerezo) - Zangeres Belgie
1979: Maarten Van Damme - Rosemary's Sons Gitaar